Zo, nu is het er uiteindelijk toch van gekomen: een eigen blog.
Waarom niet vroeger? Omdat ik niet het gevoel had iets te moeten delen met de mensheid.
Waarom nu wel? Omdat ik ga pretenderen iets nuttigs te vertellen.
Bedoeling is om hier een dagboek bij te houden hoe ik mijn aquarium ga ombouwen tot een amazone-biotoop. Of op zijn minst een poging ga doen. Binnenkort komen hier de eerste foto's van het zielige bakje dat ik de naam aquarium durf geven.
Intussen alvast wat geschiedenis, het pretenderen begint al:
Mijn eerste bakje, was zo'n plastic prul uit een speelgoedwinkelboekje en heb ik op mijn 12de of 13de gekregen van de Sint. (jaja, die is lang blijven komen bij ons!)
Wegens onwetendheid een paar neontetra's vermoord, een paar guppen wat langer laten overleven, een Black Molly gemold, enz... Eigenlijk zouden ze zo'n speelgoedaquariums moeten verbieden, maar dan had ik natuurlijk nooit de aquarium-microbe te pakken gekregen.
Een jaartje later kreeg ik van een kennis mijn eerste "echte glazen bak", een ruw ineengekitte vierkante kweekbak van ik vermoed 50*30*30. Niets wereldschokkend, maar toen heb ik wel geleerd dat een filter meer nodig heeft dan een bruissteentje en een buis met filterwatten waar de luchtbelletjes doorheen gaan. Mijn guppytjes deden het goed en ik heb zelf veel gekweekt in dat bakje. De lokale dierenzaak adopteerde mijn "fluo-gups" en zo verdiende ik nog een mooi centje bij om het voedsel te kunnen betalen. Want als aquariaan moet je emotioneel afstand kunnen nemen van de broedsels van je vissen. Andere experimenten, zoals het houden van een garnaal, waren dan weer minder succesvol. Daar waren zowel ik als de garnaal het over eens. ;-)
In ieder geval was ik na een paar jaar klaar voor het echte werk. Dacht ik.
Een Jewel Rio 240 werd de mijne. Een poging tot terrassen bouwen mislukte echter compleet. (ik had lege fotoroldoosjes op de bodem gekit met daarop cementen terrasbouw-componenten, maar geen vijverfolie ofzo ertussen gelegd, dus alle grind verschoof tussen de filmroldoosjes tot het niveau overal even hoog was) Ook wilden planten zelden tot nooit wortelen, iets wat ik in het vervolg niet meer hoop mee te maken.
Na een paar jaar ging ik op kot studeren en toen was het helemaal om zeep natuurlijk. Het enige plantenbestand bestond nu nog uit drijvende planten en algen op de ruiten. Het zag er dus niet uit. Wat echter wel moet gezegd worden: het was een stabiele bak, want planten en vissen bleven leven en kweken. Dus die paar keer op de maand dat ik nog thuis kwam, was het filter kuisen, algen afkrabben (om de twee maand ofzo) enz... terwijl de platy's kweekten voor dood. Dat vonden de schildpadden van mijn kotgenoot niet erg, want die kregen af en toe een paar lekkere platy's als tussendoortje.
Intussen heb ik echter een huisje gekocht en had ik dus eindelijk plaats voor mijn aquarium. Afgelopen weekend heb ik samen met een vriend (aka chinese vrijwilliger) mijn aquarium verhuisd. Het visjes vangen vond hij nog leuk, maar toen de grind/stront bodem moest uitgeschept worden was hij nét iets minder enthousiast. Voor wie zich zou afvragen hoe je zoiets doet: ik had 2 20-liter emmers met deksel, waar ik de visjes ingegooid heb. Verder hadden mijn ouders 5-liter flessen van drinkwater gespaard. Dus kon ik 80 liter water versleuren, wat voor een 240-liter tank (netto 200 dus) wel goed genoeg was om na de verhuis verder te doen.
Tegen alle verwachting in, is de verhuis nog vrij goed verlopen. Al dachten 15 platy's daar anders over tegen dat ze bij mij thuis aankwamen. Maar die casualties had ik wel verwacht. Belangrijker waren mijn 10-jarige zoengoerami en een L-nummer (ik vermoed L-21). Die hebben het gelukkig wel overleefd, al heeft de zoengoerami een mooie salto gemaakt vanuit de emmer tot onder de zetel. Tip als je grote glibberige vissen wilt vastnemen: een handdoek kan wonderen doen!
Volgt nog: foto's van mijn zielig bakje.
woensdag 21 mei 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)