Zo, meer dan twee jaar geen enkele berichtje meer in deze blog. Schande. Niet dat mijn aquarium 2 jaar stil heeft gelegen hoor, dat niet. Het was maar een goed jaar.
Laten we maar eens bij het begin beginnen. Of beter, het begin van het einde. Eind 2009 leek alles nog zo vrolijk te gaan in aquariumland. Mijn zoengoerami was verliefd op de L-21 en de twee Golden Nuggets heb ik slechts twee weken na aanschaf gezien, daarna waren ze verdwenen. Dood of continue zich aan het verstoppen, wie zal het zeggen?
En toen ging het mis. De zoengoerami ging scheefhangen, de L-21 at zijn courgette niet meer op (daar is ie anders zó dol op, meneer!). Enkele water verversingen mochten niets uithalen, na 2 dagen dreef de zoengoerami boven en nog 2 dagen later lij de L-21 er ook het bijltje bij neer. Gedaan aquarium. Watertesten brachten niets aan het licht en er was al in maanden geen nieuwe vis of plant meer in het aquarium gebracht. Dus een ziekte van buitenaf was het ook niet.
Wat het dan wel was? Joost mag het weten. Ikzelf was in ieder geval niet erg happig om geld aan visjes te hangen die dan toch zouden komen bovendrijven. Dus ik dacht bij mezelf: ik hou dit bakje eventjes draaiende tot ik hier of daar enkele gratis levenbarende visjes krijg ofzo. Enkel is dat er nooit van gekomen.
Om een lang verhaal kort te maken, afgelopen kerstperiode had ik vrij tussen kerst en nieuw. En ondanks een drukke agenda dan toch maar eens tijd vrijgemaakt om die bak uit te kuisen. Als je op twee jaar tijd één keertje je filtersponsen reinigt en 2 keer water aanvult, wel, dan krijg je een vieze bak. Er was dus best wat werk aan. Gelukkig was het biotoopje nog altijd in evenwicht. Slakjes kropen vrolijk rond, de cabomba groeide temidden van enkele algenclusters en er hing al zo'n halve meter Braziliaanse klimop uit de tank.
Na twee dagen schoonmaken, zag alles er weer piekfijn uit (nouja) en was de tank klaar om zijn nieuwe bewoners te ontvangen. Voor de zekerheid (je zou voor minder) toch nog even alle waterwaarden getest en alles zag er veelbelovend uit. Dus hoppakee, naar de viswinkel! Daar schrijf ik later deze week nog wel meer over.
zaterdag 15 januari 2011
zondag 23 november 2008
De L018 ofte bary-ancistrus "golden nugget"
Enkele weken geleden, reed ik naar Westvleteren om 3 bakken Westvleteren 12. Ja, 't waren er 3 ipv 2 deze keer, u mag nú jaloers worden. ;-)
In ieder geval, op de terugweg dacht ik, de "Poisson d'Or" is hier niet zo heel ver van, laat ik daar eens binnenspringen. Als ik anders speciaal van Gent moet komen, is dat al een eindje om, en nu keerde ik toch langs Kortrijk terug.
Ik moet toegeven: ik was zwaar onder de indruk van het aanbod, dat overigens omgekeerd evenredig was met de behulpzaamheid naar klanten. Maar goed. Heel veel vissen gezien die ik ooit wel eens zou willen hebben en nog meer vissen gezien die ik nooit zou willen hebben, en ik ben er zelfs niet toe gekomen om in de zeewater afdeling te gaan kijken. Ik ben altijd een beetje bang dat ik dan daar zin in zou krijgen, maar dat kost zoveel geld, een zeeaquarium. Nee, laat maar.
Nu goed, zag ik daar opeens twee visjes zitten, L-nummers, die niet vermeld stonden op de ruit. Ik dus in mijn beste Frans naar die kerel met zijn baard die daar rondloopt. Zegt die mij iets van "golden nugget" ofzo, al verstond ik er eerst geen reet van. Volgens mij was het de ancistrus dolichopterus. Een visje waar ik al even naar op zoek ben. En dan heb ik het niet over wat doorgaans door particulieren of zelfs aquariumwinkels verkocht wordt als de dolichopterus, maar wel over de L183, zoals die op Planetcatfish staat. Prijs gevraagd, 24.5 euro. Wetende dat de meeste speciale L-nummers al rap boven de 30 gaan, leek me dit niet overdreven.
Toch nog eens gevraagd om de naam en het L-nummer op te schrijven, kreeg ik een papiertje mee met "baryancistrus golden nugget - L018". Ik dus 50 euro lichter en 2 visjes rijker naar huis, nog steeds in de overtuiging dat ik een L183 had gekocht, maar dat ze mis waren in de winkel. Je wilt niet weten hoeveel die L-nummers door elkaar gehaald worden, nl. Thuisgekomen toch even de L018 opgezocht op Planetcatfish. Ik was er vrij gerust in dat het die niet was, omdat de golden nugget gele streepjes en gele stipjes had, terwijl de mijne witte stipjes en witte streepjes hadden. Dat had ik duidelijk gezien in de winkel!
Nou, dikke pech dus, want eens ze in het "bruinige" water zaten van mijn bak (Zuid-Amerikaans biotoop, remember?) werden die witte stipjes en streepjes plots gelig! Ze waren dus jammer genoeg toch juist met hun benaming. Nu zit ik dus met 2 van die rakkers die ook 35 cm kunnen worden. En dat terwijl ik al met een L-21 van 35cm zit... :(
Nuja, ze zijn nog heel klein (6cm), dus ik hoop tegen dat ze groter worden ook een groter aquarium te kunnen aanschaffen (3 à 4m?) waar ze op hun gemak zitten. En anders zal ik ze toch moeten proberen verkopen. We zien wel.
Iig, veel plezier heb ik er nog niet aan gehad, want ze verstoppen zich bijna constant achter de stapels stenen, dus ik zie ze zelden. Hopelijk betert dit nog.
Maar goed, jullie zitten te wachten op de foto's en dit keer heb ik ze getrokken voor ik mijn blogpost gemaakt heb, dus komen ze niet achteraf. ;-)
hier zitten ze nog braafjes in het zakje, even aan het opwarmen
zoals je kunt zien: duidelijk zwarte beestjes met witte stippen en witte streep op het einde van hun rugvin en staartvin
en hier zitten ze dan, in het bruine water, met gele stippen en gele strepen, net zoals de foto's van de L018 op Planetcatfish... bastards!
even kennis maken met de L021...
In ieder geval, op de terugweg dacht ik, de "Poisson d'Or" is hier niet zo heel ver van, laat ik daar eens binnenspringen. Als ik anders speciaal van Gent moet komen, is dat al een eindje om, en nu keerde ik toch langs Kortrijk terug.
Ik moet toegeven: ik was zwaar onder de indruk van het aanbod, dat overigens omgekeerd evenredig was met de behulpzaamheid naar klanten. Maar goed. Heel veel vissen gezien die ik ooit wel eens zou willen hebben en nog meer vissen gezien die ik nooit zou willen hebben, en ik ben er zelfs niet toe gekomen om in de zeewater afdeling te gaan kijken. Ik ben altijd een beetje bang dat ik dan daar zin in zou krijgen, maar dat kost zoveel geld, een zeeaquarium. Nee, laat maar.
Nu goed, zag ik daar opeens twee visjes zitten, L-nummers, die niet vermeld stonden op de ruit. Ik dus in mijn beste Frans naar die kerel met zijn baard die daar rondloopt. Zegt die mij iets van "golden nugget" ofzo, al verstond ik er eerst geen reet van. Volgens mij was het de ancistrus dolichopterus. Een visje waar ik al even naar op zoek ben. En dan heb ik het niet over wat doorgaans door particulieren of zelfs aquariumwinkels verkocht wordt als de dolichopterus, maar wel over de L183, zoals die op Planetcatfish staat. Prijs gevraagd, 24.5 euro. Wetende dat de meeste speciale L-nummers al rap boven de 30 gaan, leek me dit niet overdreven.
Toch nog eens gevraagd om de naam en het L-nummer op te schrijven, kreeg ik een papiertje mee met "baryancistrus golden nugget - L018". Ik dus 50 euro lichter en 2 visjes rijker naar huis, nog steeds in de overtuiging dat ik een L183 had gekocht, maar dat ze mis waren in de winkel. Je wilt niet weten hoeveel die L-nummers door elkaar gehaald worden, nl. Thuisgekomen toch even de L018 opgezocht op Planetcatfish. Ik was er vrij gerust in dat het die niet was, omdat de golden nugget gele streepjes en gele stipjes had, terwijl de mijne witte stipjes en witte streepjes hadden. Dat had ik duidelijk gezien in de winkel!
Nou, dikke pech dus, want eens ze in het "bruinige" water zaten van mijn bak (Zuid-Amerikaans biotoop, remember?) werden die witte stipjes en streepjes plots gelig! Ze waren dus jammer genoeg toch juist met hun benaming. Nu zit ik dus met 2 van die rakkers die ook 35 cm kunnen worden. En dat terwijl ik al met een L-21 van 35cm zit... :(
Nuja, ze zijn nog heel klein (6cm), dus ik hoop tegen dat ze groter worden ook een groter aquarium te kunnen aanschaffen (3 à 4m?) waar ze op hun gemak zitten. En anders zal ik ze toch moeten proberen verkopen. We zien wel.
Iig, veel plezier heb ik er nog niet aan gehad, want ze verstoppen zich bijna constant achter de stapels stenen, dus ik zie ze zelden. Hopelijk betert dit nog.
Maar goed, jullie zitten te wachten op de foto's en dit keer heb ik ze getrokken voor ik mijn blogpost gemaakt heb, dus komen ze niet achteraf. ;-)
hier zitten ze nog braafjes in het zakje, even aan het opwarmen
zoals je kunt zien: duidelijk zwarte beestjes met witte stippen en witte streep op het einde van hun rugvin en staartvin
en hier zitten ze dan, in het bruine water, met gele stippen en gele strepen, net zoals de foto's van de L018 op Planetcatfish... bastards!
even kennis maken met de L021...foto's LED verlichting
zo, een hele maand zonder bloggen... een schande eigenlijk. Dat ik een weekje in Frankrijk zat met mijn koor op concertreis en dat ik een week ziek in bed gelegen heb, kan dit misschien gedeeltelijk verklaren. Maar toch.
Ik ga beginnen met de foto van de LED verlichting, zoals die 's nachts te zien is. Let op, mijn camera is heel slecht in donkere foto's nemen, dus alles is echt heel erg wazig.
Ook zie je nu precies de 10 ledstrips van telkens 3 leds zitten, maar dat komt omdat het waterniveau nét iets te laag zit. Anders zie je dat niet en is het aquarium dus gewoon heel lichtjes blauw verlicht. Door de massa drijfplanten die ik heb, zie je dus op de bodem eigenlijk bijna niets. Maar mijn bijlzalmpjes schrikken zich niet meer "het pleuris" en daar was het allemaal om te doen, toch?!
Ik ga beginnen met de foto van de LED verlichting, zoals die 's nachts te zien is. Let op, mijn camera is heel slecht in donkere foto's nemen, dus alles is echt heel erg wazig.
Ook zie je nu precies de 10 ledstrips van telkens 3 leds zitten, maar dat komt omdat het waterniveau nét iets te laag zit. Anders zie je dat niet en is het aquarium dus gewoon heel lichtjes blauw verlicht. Door de massa drijfplanten die ik heb, zie je dus op de bodem eigenlijk bijna niets. Maar mijn bijlzalmpjes schrikken zich niet meer "het pleuris" en daar was het allemaal om te doen, toch?!
dinsdag 21 oktober 2008
LED-verlichting
Het zal sowieso nog enkele jaren duren vooralleer men een LED verlichting kan maken met dezelfde lichtopbrengst als TL-buizen én aan een betaalbare prijs. Maar intussen kan de LED-technologie al gebruikt worden voor andere toepassingen in het aquarium.
Mijn marmerbijlzalmpjes verschieten zich elke keer onnozel als het licht uitspringt. Dan gaan ze als wilde gekken door de bak heen crossen, tegen de voorruit aanbotsen, zich vastzwemmen tussen stenen, kortom: stressy bedoening.
Nu hadden we onlangs in de club (Aquarianen Gent) een voorstelling over verlichting. Naast het bouwen van lichtkappen met TL-buizen, werd ook de LED-verlichting van Ohmeron voorgesteld. Dit leek mij de ideale oplossing om de overgang tussen TL-buizen aan en volledig donker te overbruggen. Ze verkopen van datzelfde merk ook een dimmer, die langzaam aan en langzaam uit gaat, maar die kun je maar op 1 cycle instellen. Dus aan 's ochtends en uit 's avonds, tussendoor moest dit blijven branden. Niet echt handig. Ook de dim-tijd van uit naar aan kan niet geregeld worden en uit de tests die in de club gebeurden, bleek dat de klok niet nauwkeurig was en versprong. Ik heb het dus gewoon gehouden op een digitale tijdschakelaar die ik voor 5 euro in de aldi gekocht heb.
In de club kregen we de gele verlichting te zien, die in staat was om een bak vol water vrij goed te verlichten. Natuurlijk zat er buiten water niets in die bak. Ikzelf heb gekozen voor de blauwe versie, aangezien dit het maanlicht moet nabootsen bij mij en ik dat wel een natuurlijker kleur vond voor 's nachts. Natuurlijk is de lumen van de blauwe led's een stuk minder. Dan heb ik nog eens een pak drijfplanten die het eerste licht opvangen en vrij bruin water (Zuid-Amerika hé). Dit alles zorgt er dus voor dat de bak vrij donker blijft. Eigenlijk moeten al alle lichten in de living uit zijn, voor je het echt goed ziet.
Op dat vlak was ik dus wel wat ontgoocheld. Maar het belangrijkste was natuurlijk: zouden de vissen nog gaan stressen of niet? Intussen heb ik al een 4-tal keer het moment meegemaakt dat de verlichting uitging terwijl de LED verlichting brandde. En idd, de marmerbijltjes gaan niet meer als wilde gekken door de bak crossen.
Al bij al een geslaagde missie dus, en dit voor 27.95 + 5 euro. Je hoort mij alvast niet klagen! Al kan ik de mensen die deze verlichting echt willen als avondverlichting om hun vissen te ZIEN toch aanraden om misschien een keten van 50*3 LED's te nemen ipv 10*3.
Binnenkort volgt nog een fotootje!
Mijn marmerbijlzalmpjes verschieten zich elke keer onnozel als het licht uitspringt. Dan gaan ze als wilde gekken door de bak heen crossen, tegen de voorruit aanbotsen, zich vastzwemmen tussen stenen, kortom: stressy bedoening.
Nu hadden we onlangs in de club (Aquarianen Gent) een voorstelling over verlichting. Naast het bouwen van lichtkappen met TL-buizen, werd ook de LED-verlichting van Ohmeron voorgesteld. Dit leek mij de ideale oplossing om de overgang tussen TL-buizen aan en volledig donker te overbruggen. Ze verkopen van datzelfde merk ook een dimmer, die langzaam aan en langzaam uit gaat, maar die kun je maar op 1 cycle instellen. Dus aan 's ochtends en uit 's avonds, tussendoor moest dit blijven branden. Niet echt handig. Ook de dim-tijd van uit naar aan kan niet geregeld worden en uit de tests die in de club gebeurden, bleek dat de klok niet nauwkeurig was en versprong. Ik heb het dus gewoon gehouden op een digitale tijdschakelaar die ik voor 5 euro in de aldi gekocht heb.
In de club kregen we de gele verlichting te zien, die in staat was om een bak vol water vrij goed te verlichten. Natuurlijk zat er buiten water niets in die bak. Ikzelf heb gekozen voor de blauwe versie, aangezien dit het maanlicht moet nabootsen bij mij en ik dat wel een natuurlijker kleur vond voor 's nachts. Natuurlijk is de lumen van de blauwe led's een stuk minder. Dan heb ik nog eens een pak drijfplanten die het eerste licht opvangen en vrij bruin water (Zuid-Amerika hé). Dit alles zorgt er dus voor dat de bak vrij donker blijft. Eigenlijk moeten al alle lichten in de living uit zijn, voor je het echt goed ziet.
Op dat vlak was ik dus wel wat ontgoocheld. Maar het belangrijkste was natuurlijk: zouden de vissen nog gaan stressen of niet? Intussen heb ik al een 4-tal keer het moment meegemaakt dat de verlichting uitging terwijl de LED verlichting brandde. En idd, de marmerbijltjes gaan niet meer als wilde gekken door de bak crossen.
Al bij al een geslaagde missie dus, en dit voor 27.95 + 5 euro. Je hoort mij alvast niet klagen! Al kan ik de mensen die deze verlichting echt willen als avondverlichting om hun vissen te ZIEN toch aanraden om misschien een keten van 50*3 LED's te nemen ipv 10*3.
Binnenkort volgt nog een fotootje!
zaterdag 4 oktober 2008
marmerbijltje zonder staart, de foto's
Zoals ik deze week al schreef, is één van mijn marmerbijltjes zijn staart kwijt. Ik had foto's beloof en heb toch wel een klein uurtje voor mijn bak gezeten met de fotocamera in de aanslag. Zie hier het resultaat. Waarom willen die beesten ook nooit stilzitten? ;)
en hierop zie je eigenlijk nog het best het verschil:
en hierop zie je eigenlijk nog het best het verschil:
dinsdag 30 september 2008
marmberbijltje zonder staart
Vorige vrijdag vertrokken we voor een weekendje Sunparks met enkele vrienden. Aangezien we van vrijdagmiddag tot zondagavond weg zouden zijn, ben ik al op donderdag begonnen met de vissen goed te voeren.
Aangezien de marmberbijltjes er nog niet lang inzitten, kijk ik altijd of ze wel allemaal goed eten. Wat niet altijd makkelijk is met 12 door elkaar friemelende visjes. En toen merkte ik plots dat één van de marmerbijlzalmpjes geen staart meer had.
Gelukkig eet hij nog goed en hoewel hij soms een beetje afzonderlijk zwemt, zit hij meestal toch in het schooltje. Ik hoop dus dat de staart opnieuw bijgroeit en er verder geen complicaties optreden. Maar het liefst vanal zou ik natuurlijk willen weten wie de schuldige is. Andere marmerbijltjes? De platy's die weer aan het kweken zijn voor dood (kan íemand mij daarvan verlossen aub)? De zoengoerami of de Pardalis?
Iig ga ik nog even wachten met corydorassen te steken tot het helemaal duidelijk is wat er aan het handje is!
Ohja, ik ga naar goede gewoonte proberen om een foto te maken, maar aangezien die beestjes nooit stilzitten, zal het niet makkelijk zijn.
Aangezien de marmberbijltjes er nog niet lang inzitten, kijk ik altijd of ze wel allemaal goed eten. Wat niet altijd makkelijk is met 12 door elkaar friemelende visjes. En toen merkte ik plots dat één van de marmerbijlzalmpjes geen staart meer had.
Gelukkig eet hij nog goed en hoewel hij soms een beetje afzonderlijk zwemt, zit hij meestal toch in het schooltje. Ik hoop dus dat de staart opnieuw bijgroeit en er verder geen complicaties optreden. Maar het liefst vanal zou ik natuurlijk willen weten wie de schuldige is. Andere marmerbijltjes? De platy's die weer aan het kweken zijn voor dood (kan íemand mij daarvan verlossen aub)? De zoengoerami of de Pardalis?
Iig ga ik nog even wachten met corydorassen te steken tot het helemaal duidelijk is wat er aan het handje is!
Ohja, ik ga naar goede gewoonte proberen om een foto te maken, maar aangezien die beestjes nooit stilzitten, zal het niet makkelijk zijn.
dinsdag 9 september 2008
stap 6: het visbestand (marmerbijlzalmpjes)
Nu het aquarium eindelijk min of meer ingericht is zoals het zou moeten, is het eindelijk tijd voor nieuwe visjes. Ik denk dat het de eerste nieuwe visjes zijn die ik koop in meer dan 6 jaar.
Sinds kort ben ik lid van Aquarianen Gent. Daar kunnen we aan een sterk gereduceerde prijs (tot 20% korting) vissen bestellen door massa-aankoop bij de leverancier. Ik had een 15-tal bijlzalmpjes besteld. Zondagmiddag mij dus toch maar uit bed gesleept om nog een beetje op tijd toe te stuiken en de visjes te gaan ophalen.
Tijdens het vangen in de "winkelruimte", lag er eentje op zijn zijkant op de bodem van mijn emmertje. Nu moet ik toegeven dat ik dat altijd een verontrustend zicht vind. Jammer genoeg zwom hij daarna weer nerveus tussen zijn vriendjes, dus kon ik niet meer zien welke het was. Dus toch maar het emmertje meegenomen naar huis.
Nu verraadt mijn voorgevoel mij zelden. Ook deze keer weer, want een uurtje nadat ik thuis was, lag er idd eentje op de bodem van het emmertje. Een paar uur later was de emmer volledig aangevuld met aquariumwater, opnieuw half geleegd en weer aangevuld met aquariumwater. Daardoor zat er nog maximum 1/4 oorspronkelijk water en 3/4 aquariumwater in, dus kon ik de visjes veilig overbrengen.
Alle bijlzalmpjes verstopten zich onmiddellijk vanaf dat ze in de bak kwamen. Achter stenen, planten, elk hoekje en kantje, ik kon er nog maar 5 terugvinden. Gelukkig waren ze na een dik uur al gewend aan hun nieuwe thuis en vormden ze een mooi schooltje. Behalve eentje. Die zat namelijk aan de zijkant, tegen de bodem aan. Wederom een slecht gevoel. Schoolvisjes waarvan er zich eentje afzondert, toplaag visjes waarvan er eentje op de bodem zit. Je moet geen Einstein zijn om te vermoeden dat er iets niet pluis is. En gisterochtend was het idd van dat. Op nog geen 5 cm van waar hij zich heel de tijd had schuilgehouden, lag het tweede dode bijlzalmpje.
Hopelijk was dit het laatste, want als er nu nog een derde het bijltje bij neerlegt (heb je 'm?), dan heb ik een sterfte van 1/5, wat ik toch wel wat veel vind.
Tot slot nog enkele "sfeerfoto's" van de nieuwe bewoners:
Sinds kort ben ik lid van Aquarianen Gent. Daar kunnen we aan een sterk gereduceerde prijs (tot 20% korting) vissen bestellen door massa-aankoop bij de leverancier. Ik had een 15-tal bijlzalmpjes besteld. Zondagmiddag mij dus toch maar uit bed gesleept om nog een beetje op tijd toe te stuiken en de visjes te gaan ophalen.
Tijdens het vangen in de "winkelruimte", lag er eentje op zijn zijkant op de bodem van mijn emmertje. Nu moet ik toegeven dat ik dat altijd een verontrustend zicht vind. Jammer genoeg zwom hij daarna weer nerveus tussen zijn vriendjes, dus kon ik niet meer zien welke het was. Dus toch maar het emmertje meegenomen naar huis.
Nu verraadt mijn voorgevoel mij zelden. Ook deze keer weer, want een uurtje nadat ik thuis was, lag er idd eentje op de bodem van het emmertje. Een paar uur later was de emmer volledig aangevuld met aquariumwater, opnieuw half geleegd en weer aangevuld met aquariumwater. Daardoor zat er nog maximum 1/4 oorspronkelijk water en 3/4 aquariumwater in, dus kon ik de visjes veilig overbrengen.
Alle bijlzalmpjes verstopten zich onmiddellijk vanaf dat ze in de bak kwamen. Achter stenen, planten, elk hoekje en kantje, ik kon er nog maar 5 terugvinden. Gelukkig waren ze na een dik uur al gewend aan hun nieuwe thuis en vormden ze een mooi schooltje. Behalve eentje. Die zat namelijk aan de zijkant, tegen de bodem aan. Wederom een slecht gevoel. Schoolvisjes waarvan er zich eentje afzondert, toplaag visjes waarvan er eentje op de bodem zit. Je moet geen Einstein zijn om te vermoeden dat er iets niet pluis is. En gisterochtend was het idd van dat. Op nog geen 5 cm van waar hij zich heel de tijd had schuilgehouden, lag het tweede dode bijlzalmpje.
Hopelijk was dit het laatste, want als er nu nog een derde het bijltje bij neerlegt (heb je 'm?), dan heb ik een sterfte van 1/5, wat ik toch wel wat veel vind.
Tot slot nog enkele "sfeerfoto's" van de nieuwe bewoners:
Abonneren op:
Posts (Atom)